Φθινόπωρο

Μετά  την 28η Οκτωβρίου  μιας και ο καιρός άρχισε να αλλάζει, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε  με την εποχή του Φθινοπώρου και όλα όσα συμβαίνουν σε αυτήν την εποχή. 

Ξεκινώντας διαβάζουμε  την αγαπημένη  φθινοπωρινή ιστορία  της Τασούλας Τσιλιμένη " ο Τομ το σαλιγκάρι". Τα παιδιά αναπαριστούν την ιστορία. Ρίχνοντας  το ζάρι, αναλαμβάνουν ρόλους και ξεκινούν!  

Κατασκευάζουν τα δικά τους σαλιγκάρια  κόβοντας  κύκλους (εισαγωγή  στο σχήμα του κύκλου)

Παρακολουθούμε βίντεο  για το Φθινόπωρο.

Μιλάμε για τα χρώματα του Φθινοπώρου. 

Κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, καφέ, πράσινο. 

Τα παιδιά χρωματίζουν φύλλα  φθινοπωρινά

Στολίζουμε  και το δέντρο της τάξης μας και το κάνουμε φθινοπωρινό!

Στη συνέχεια τα παιδιά χρησιμοποιούν  τέμπερες με τα χρώματα αυτά και κατασκευάζουν  τα δικά τους φθινοπωρινά δεντράκια!

Το παιχνίδι με τα χρώματα  και τις μίξεις αυτών συνεχίζεται.  Με μπάλες αλουμινόχαρτου και  σταμπαδόρους δημιουργούν το φόντο για το δικό τους μαγικό φθινοπωρινό δάσος

Το μαγικό μας φθινοπωρινό δάσος

Αναρωτιόμαστε γιατί μπορεί να είναι το δάσος  αυτό μαγικό. Γινόμαστε ερευνητές  και αποφασίζουμε να πάμε να ανακαλύψουμε  γιατί είναι αυτό το δάσος μαγικό. Στην ολομέλεια της τάξης συζητάμε τι μπορεί να υπάρχει σε ένα δάσος το Φθινόπωρο. Τα παιδιά λένε  ότι έχει δέντρα, φύλλα, ζωάκια χώμα.... Ετοιμάζουμε κιάλια για να βλέπουμε καλύτερα, και παίρνουμε μία λίστα με όλα όσα θα ψάξουμε  στο δάσος,  ένα μαρκαδόρο για να το σημειώνουμε και ένα καλάθι για να μαζέψουμε διάφορα από αυτά.

Και η περιπέτεια ξεκινά....

Επιστρέφουμε στην τάξη με το καλάθι μας γεμάτο πράγματα φθινοπωρινά. Τώρα ξέρουμε ότι το δάσος μας είναι μαγικό γιατί αλλάζει χρώματα σε κάθε του γωνιά. 

Με όλα όσα μαζέψαμε αποφασίζουμε να κάνουμε  την 

"κυρία Φθινοπωρένια"

Καμαρώστε την

και μια και μιλάμε για το Φθινόπωρο στην παρεούλα  ψάχνουμε να βρούμε λέξεις και πράγματα  στην τάξη, που αρχίζουν  όπως το Φθινόπωρο... το γράφουμε κιόλας...

Φυσάμε να σβήσουμε  το κεράκι....ΦΦΦφφφφφφφφφφφφ

Τα καταφέρνουμε τόσο καλά  και γινόμαστε οι βασιλιάδες  του Φ.

Το Φ έγινε φύλλα φθινοπωρινά, πάνω στου  δέντρου τα κλαδιά!

Μιλάμε για τα φρούτα  του Φθινοπώρου. Η Κωνσταντίνα μας, έχει γενέθλια  και με αφορμή τα φθινοπωρινά φρούτα  φέρνει στην τάξη ένα καλάθι γεμάτο φρούτα  και φρέσκο χυμό. Το καλάθι εμπλουτίζεται και γεμίζει με φρούτα  που φέρνουν και τα υπόλοιπα παιδιά στην τάξη.

Ώρα για φαγητό! Τα παιδιά ετοιμάζουν  φρουτο-σουβλάκια   και τα  απολαμβάνουν! 

Κάνουμε ομαδοποιήσεις, αντιστοιχίσεις, ταξινομήσεις....

Συζητάμε γενικά  για τις δουλειές που έχουν οι μεγάλοι κατά την εποχή του Φθινοπώρου  και πιο συγκεκριμένα για  το όργωμα και τη σπορά. Βλέπουμε και μαθαίνουμε πως   οι άνθρωποι  όργωναν και έσπερναν τα παλιά χρόνια  και πως γίνετε το όργωμα και η σπορά  τώρα. Συγκρίνουμε ομοιότητες και διαφορές. Γινόμαστε σποράκια και  ξεκινάμε  το ταξίδι της σποράς. (ψυχοκινητικό παιχνίδι)

Παίζουμε με τις λέξεις,  τις αντιστοιχίζουμε και  κάνουμε προτάσεις.

Αποφασίζουμε να γίνουμε και εμείς γεωργοί και να σπείρουμε στο δικό μας χωράφι και να το ποτίζουμε τακτικά, παρακολουθώντας την εξέλιξη, στο ταξίδι των σπόρων μας.  

Έτοιμο το χωραφάκι μας...! Θα το ποτίζουμε  θα το προσέχουμε και θα παρακολουθούμε  την εξέλιξη του!

Τα παιδιά ενθουσιασμένα με το χωράφι  στην τάξη μας  όταν βγαίνουμε στην αυλή,  δημιουργούν τα δικά τους υπαίθρια αυτόνομα χωραφάκια!

Ακούμε την υπέροχη  μουσική  του VIVALDI 

"The Four Seasons" - Autumn

και τα παιδιά χορεύουν στο ρυθμό της ως φύλλα  δέντρου. 

Μόλις αυτή σταματήσει γίνονται κλαδιά του  δέντρου και  αγκαλιάζουν τον κορμό του! 

Και άντε πάλι από  την αρχή, μέχρι να πέσουν όλα τα φύλλα απ΄τα κλαδιά!

Αμέσως μετά γίνονται τα ίδια τα παιδιά δέντρα που λικνίζονται με το φύσημα του αέρα (σύμφωνα με το ρυθμό του ταμπουρίνου) 

Με αφορμή έναν πίνακα...

Και λίγο πριν ολοκληρώσουμε τη θεματική αυτήν προσέγγιση του Φθινοπώρου στην ολομέλεια της τάξης, παρατηρούμε τον πίνακα ζωγραφικής 

"Φθινοπωρινό Τοπίο με 4 δέντρα" του Vincent Van Gogh

Παρατηρούμε και συζητάμε  για το πίνακα αυτόν. Και ξεκινάει μία ιστορία από τη νηπιαγωγό...Τα παιδιά καλούνται να συνεχίσουν την ιστορία αυτή.

ΑΡΧΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: 

Μια φορά και έναν καιρό, στην άλλη άκρη του κόσμου, υπήρχε ένα δάσος τόσο μεγάλο, που κανένας ποτέ δεν είχε καταφέρει να το διασχίσει , από τη μία άκρη ως την άλλη. Τα δέντρα του είχαν ύψος 10 μέτρα το καθένα και τα κλαριά τους ήταν τόσο φουντωτά και πυκνά που αγκάλιαζαν το ένα το άλλο.

Ήταν φθινόπωρο και τα περισσότερα δέντρα του δάσους είχαν απλώσει τα κίτρινα φύλλα τους. Ο ουρανός είχε γεμίσει γκρίζα σύννεφα.

Μια μέρα του Νοέμβρη στο δάσος εμφανίστηκε μία γιαγιάκα με άσπρο μαντήλι στο κεφάλι της. Περιπλανιόταν ανάμεσα στα δέντρα για ώρες και αν την παρατηρούσες προσεκτικά θα καταλάβαινες ότι κάτι έψαχνε να βρει…………………

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ: 

Έψαχνε να βρει το σπίτι της. Ήθελε να πάει μία βόλτα και χάθηκε στο πελώριο δάσος. Προσπαθούσε να βρει το δρόμο που πήρε, αλλά δεν μπορούσε να τον θυμηθεί. Το σπίτι της ήταν κρυμμένο μέσα στα πελώρια δέντρα.

 Άρχισε όμως να βρέχει και έβγαλε το μαντήλι της και το κράτησε ψηλά σαν ομπρέλα. Νύχτωσε και από μακριά άκουγε φωνές λύκων. Δεν φοβήθηκε,  γιατί είναι πολύ γενναία. Μόλις σταμάτησε η βροχή, ξάπλωσε να κοιμηθεί σε μία πέτρα κάτω από τα πελώρια δέντρα.

Σαν ξημέρωσε ο ήλιος βγήκε ψηλά στον ουρανό. Όλα ήταν φωτεινά και για  αυτό είδε μία σκεπή πίσω από τα δέντρα.   Αναρωτήθηκε μήπως είναι το σπίτι της. 

Πήγε κοντά και είδε ότι ήταν το σπίτι της. Ηταν πολύ χαρούμενη πια! 

Και έζησε αυτήν καλά και εμείς καλύτερα!!!!

Ολοκληρώνουμε  τη δράση αυτή με αφορμή τον πίνακα  του Van Gogh  προσπαθώντας  τα παιδιά  να τον αναπαραστήσουν όπως εκείνα νομίζουν με τη ζωγραφική τους!

Πόσο υπέροχοι είναι και οι δικοί μας πίνακες!!! Συμφωνείτε;;;

Το ταξίδι στη γνώση συνεχίζεται στο σχολείο μας....

Μείνετε συντονισμένοι....